روانشناسی زن ومرد(قسمت4)

زن در ایران 

ایران کشوری است که از تاریخ 7500ساله برخوردار است.در آن دوره ای که مردمی دختر راننگ خانواده (می دانستند)و اورا زنده زنده مدفون می ساختند -زنان در ایران به مقامات می رسیدند. 

در حال حاضر هم مفتخر هستیم زنان ما نزدیک به نیمی از نیروهای متفکر مملکت ما هستند. 

بعضی از کشورهای همسایه ما هستند که در آنها هیچ زنی  خارج از خانه شغل رسمی ندارد.حتی سواد ابتدایی راهم ندارد . در برخی از کشور ها زنان حق خروج از خانه را ندارند! 

(اما) ما در این مملکت فرهیختگان زن داریم که در سطح جهانی از آنان نام ویاد برجاست. 

مادر ایران نقش طبیعی و خداخواسته را از زن نگرفته ایم واورا نیز به عنوان شهروند درجه دوم در خانه محبوس نکرده ایم. 

مردان مملکت ما واقعا زنان خودشان را دوست دارند.اینکه مردان مملکت ما به زنان خود در مورد پوشش ویژه راهنمایی می کنند یا از آنها پوشش خاصی را می طلبند علامت توجه مردان ما به زنان است-مردان ما دوست دارند که زنان مورد توهین واقع نشوند یا اتفاقی برای آنها رخ ندهد. 

عقیده جدی ما دال براینکه مرد باید هزینه زندگی خانواده را تامین کند -تنها وتنها آسایش زنان را در نظر دارد وبس! 

وای کاش زنان ما قدر این آسایش را بدانند ووقت خود را صرف کسب علم ودانش وهنر جویی وهنر آموزی کنند. 

اگر مردان ما نسبت به زنان خود بی تفاوت بودند -این علاقه شدید را نداشتند -اورا در برقراری هر رابطه وانجام هر رفتاری آزاد می گذاشتند. 

درست مثل زندگی یک مرد آمریکایی بازنش -اما مردان ما راه سخت تر را راه توجه به زنان در برابر بی تفاوتی را برگزیدند. 

ازطرف مقابل زنان ما نیز به هیچ وجه نسبت به شوهران خود بی تفاوت نیستند.زنان ما رفتارها نگاهها ارتباطات وپوشش ما مردان را کنترل ومراقبت می کنند . ما باید به فراست پشت این درخواست علاقه مندی ومحبت زنان به مردان را ببینیم. 

چنین روندهایی چه ازسوی زنان نسبت به مردان وچه برعکس تنها یک هدف را دنبال می کند و آن هدف متعالی حفظ کانون خانواده است که ما ایرانیان نهایت توجه وعلاقه خود را بدان معطوف کرده ایم.