من نوشت
یا ایها العزیز ! مَسَّنا و اهلنا الضُر و جِئنا ببضاعه مُزجاه و اَوفِ لَنَا الکَیل و تَصَدَّق علینا ؛ ان الله یَجزِی المتصدقین.
ای یوسف زهرا ! ای عزیز دلها !عید ما زمانی است که تو بیایی!
مولای من ! برسر ما منت بگذار و وجانهای غرق گناهمان را رهایی بخش !
مولای من ! پیمانه وجودمان را از سبوی عشق ومعرفت به خودت لبریز کن !
امروز که روز عید است به ما صدقه ای بده که آزرده خاطریم وسخت محتاج نظر عنایتت هستیم !
مناسبت ها
بنابر نقل مدائنی، روزی یکی از اعراب صحرا گرد به خدمت ابو جعفر محمد بن علی آمد و از وی پرسید: آیا به هنگام عبادت خداوند هیچ او را دیده ای؟ امام پاسخ داد: من چیزی را که ندیده باشم عبادت نمیکنم.اعرابی پرسید: چگونه او را دیده ای؟ فرمود:دیدگان نتوانند او را دید اما دلها با نور حقایق ایمان او را میبینند. با حواس به درک نمیآید و با مردمان قیاس نمیشود. با نشانه ها شناخته شود و با علامتها موصوف گردد. در کار خود هرگز ستم روا نمیدارد. او خداوندی است که جز او معبودی نیست. اعرابی با شنیدن پاسخ امام باقر (ع) گفت: خداوند خود آگاهتر است که رسالتش را کجا قرار دهد.