جاری حکمت (1)

اخلاقی 1- ** آثار گناه ** سیر خورده و بوی سیر: آن کس که خود سیر خورده است، دیگر بوی سیر را، نه از خود و نه از دیگران، احساس نمی کند. کسانی این بوی سیر را احساس خواهند کرد که خود سیر نخورده باشند. گناه نیز بوی بدی دارد که خود گناهکاران به علت ارتکاب گناه، آن بو را احساس نمی کنند؛ اما آن ها که مرتکب گناه نمی شوند کاملاً بوی نا مطبوع آن را استشمام می کنند. 2- ** عُجب، عامل رکود ** چاقی و رژیم غذایی: کسی را که غذا چابک تر و قوی تر کند از خوردن غذا منع نمی کنند؛ حتی بیشتر هم می دهند. اما کسی را که با خوردن، گوشت زیاد می کند، از خوردن منع می کنند و ناچار است غذایی بخورد تا از حرکت باز نماند. حالات معنوی برای عدّه ای سرعت در سیر و چابکی به بار می آورد، از این رو بیشتر به او می دهند. ولی اگر کسی را مغرور و محجوب کرد، خداوند از روی لطف و رحمتی که به او دارد قطع می کند تا چابک شود و از حرکت باز نماند.

3- ** قیامت و بروز آثار گناه **
طفل در رحم:

بسیاری از امراض، ممکن است در رحم به انسان وارد شود، ولی در آنجا درد و عذابی برای او ندارد، بلکه پس از تولد است که رنج و عذاب آن مرض به سراغ انسان می آید و باعث درد و اندوه می شود. چرا؟ چون مثلاً پای این جنین نقص و عیبی دارد، یا دستگاه گوارش او ناقص و معیوب است. اما از آن روی که در رحم به آنها احتیاجی ندارد و نمی خواهد مورد استفاده قرار دهد، متوجه مرض و نقص و عذابشان نمی شود. ولی وقتی متولد می شود و می خواهد در این دنیا با پای خود راه برود و با جهاز هاضمه خود، عمل گوارش غذا را انجام دهد، تازه با رنج نقص خود آشنا می شود و عذاب آن نقص و مرض را احساس می کند. به عبارت دیگر، وقوع بیماری در یک زمان و بروز درد و رنج آن، در زمانی دیگر رخ می دهد؛ یا بهتر است بگویم در این مورد، ریشه ی بیماری، درد ندارد، اما آثارش درد دارد.
در مورد تشابه این وضع با مسئله معاد هم باید گفت، آنچه از نقص و ضعف وکمبود یعنی گناه، فتنه، فساد، ظلم و جور نسبت به دیگران در این دنیا از انسان سر می زند، مشابه همان امراضی است که در رحم به سراغ انسان می آید، اما حاصل و آثارش در آن دنیا در مرحله معاد است که احساس می شود و انسان را عذاب می دهد.

4- ** غرور و عجب **

مقصد:

آن کسی که مقصدی در پیش دارد؛ تا آنگاه که در حال سیر به سوی مقصد است، قسمت های طی نشده را می بیند. اما آنگاه که پشت به مقصد نمود، قسمت های طی شده را خواهد دید.

مقصدی که شما نیمی از آن را پشت سر گذارده اید و نیمی از آن را در پیش رو دارید، طبیعتاً تا در حال سیر هستید نیمه سیر نشده را می بینید، اما همین که پشت به مقصد نمودید نیمه سیر شده را خواهید دید. همچنین است حال و هوای آن کس که رفته ها و نرفته، کرده ها و نکرده های خویش را می بیند.

آن کس که رفته ها و کرده های خود را می بیند، باور کند که پشت به مقصد دارد و آن کس که نرفته ها و نکرده ها را می نگرد، تردیدی نداشته باشد که رو به مقصد دارد.


جاری حکمت - آیه الله حائری