عاشورای دیگر

من نوشت

سوریه با آن مردم شاد و مهربانش ! آن سفره های غذای رنگینش !

زنانی که با روسری های سفید چون فرشته ها  در مقابل حجاب سیاهی که می شناخت جلوه می کردند !

دیگچه تبرکی حرم حضرت رقیه (س) که هر موقع با آن بازی می کرد یاد رقیه (س) و کمد پر از اسباب بازیش می افتاد !

این ها قسمتی از خاطرات کودکیش بودند که این روزها دوباره از صفحه سیاه تلویزیون به سراغش می آمدند .

نامردانی را می دید که بی بهانه آن مردم مظلوم را می کشند و فریاد (الله اکبر ) سر می دهند !

که  (الله اکبر) یعنی بانگ قتل و مسلمان یعنی قاتل و وحشی !

بد صفتانی را می دید که نبش قبر می کنند و بعد از قرنها یاران اهل بیت (ع) را از قبرها بیرون

می کشند وکینه اموی خودرا آشکار می کنند. غافل از اینکه این بدن های تازه ،سند حقانیت شیعه است که  محب اهل بیت (ع) همان طور که در  زندگی اش جاودانه است ،بعد از  مرگش هم جاودان  است .

هرگز نمیردآنکه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم  دوام  ما

این روزها بانوی ما زینب (س) پریشان است ،به یاد روزهایی که از خیمه ها تا (تل زینبیه )

می دوید و بی تاب معرکه جنگ را نگاه می کرد.

دوباره سپاه حق وباطل رودر روی هم قرار گرفته و خون بیگناهان بر زمین می ریزد.

به یقین زینب (س) منتظر عاشورای دیگری است که در آن روز قائم آل محمد (عج) شمشیر جدش را به دست گیرد و در مقابل یزیدیان زمان قد علم کند و همه را در هم بکوبد که :

انّ الارض یرثها عبادی الصالحون" .