گفتند ...اما نمی دانستم !

من نوشت

گفتند :

از عاشورا - از پشیمانی حر در کربلا

اما نمی دانستم

همه ما حرهای زمانه ایم و امام زمانی داریم که در پشیمانی گناه و سربزیری غفلت ما می گوید :

ارفع راسک

سرت را بالا بگیر !

گفتند :

از توفیق توبه - در آخرین لحظه

اما نمی دانستم

 درست زمانی که حر بر لبه دوزخ قدم می گذاشت ،به برکت ارادت  به مقام حضرت فاطمه (س)

توفیق توبه اش حاصل شد !

گفتند :

از جنگ نابرابر- یک به هزار برابر

اما نمی دانستم

 چنین جنگ نابرابری بجای چند دقیقه ، از صبح تا عصر طول کشید زیرا امام حسین (ع) تا آخرین لحظه امر به معروف ونهی از منکر را حتی برای قاتلینش ترک نکرد، شاید که یک نفر پشیمان گردد و حروار راه آزادگی در پیش گیرد!

گفتند :

از عطش و بیداد تشنگی - از گریه وفغان و بی قراری

اما نمی دانستم

که عاشورا سراسر شور وامید و نظم بود . آنجا که امام (ع) سپاهیان اندکش را آرایش جنگ داد . گروهی سمت راست  وگروهی سمت چپ و قلب سپاه را به علمدارش داد .و پشت خیمه ها را خندق کشید.

واین نظم وامید پیام عاشوراست که هیچگاه تسلیم کثرت دشمن و سختی روزگار نشوی و تا اخرین نفس به وظیفه ات عمل کنی در هر مقامی که هستی !

گفتند وگفتند از حماسه عاشورا

نه یک بار و نه یک سال

بارها وبارها و سالها و سالها

و من نمی دانستم راز این تکرار را

که هدف نه قصه گفتن است و نه قصه شنیدن

بلکه هدف بزرگتر شدن است و آدم شدن

که محرم امسال چقدر صبورتر از سال قبل شدم؟

چقدر نماز خوان تر؟ چقدر فداکارتر و چقدر مومن تر؟

بهتر شده ام یا بدتر ؟

خودم را با خودم بسنجم ، نه با او ، نه با دیگری

و این است معنای رشد و بالندگی !

روزها از پی هم می گذرند

محرم ها وعاشوراها نیز !

دوباره قصه کربلا را می گویند

و دوباره سرشار می شوم از نادانسته ها !

دوست دارم امسال سیاهی محرم را

به سپیدی ظهور تو پیوند بزنم !

الهم عجل لولیک الفرج