بهار بی خزان

مذهبی - اجتماعی - ادبی

بهار بی خزان

مذهبی - اجتماعی - ادبی

روایت اربعین

مناسبت ها





روایت اول :


 اربعین پارسال یکی از فرماندهان ارتش بصره مشرف شد بطرف کربلا پیاده بدون محافظ با لباسهای شخصی میگوید همینطور که پیاده میرفتم خسته  شدم وگفتم کمی بنشینم و استراحت کنم وکنار جاده نشستم تا کمی خستگی ام در شود وهوا هم گرم بود میگوید دیدم یک نفر آمد بالای سرم ایستاد و حرکت نکرد و فقط کنارم ایستاده بود وحرکت نمیکرد وبه من نگاه میکرد من تعجب کردم و او را قبلا ندیده بودم  گفتم بزار برم یک جا دیگه بنشینم رفتم اونورتر نشستم  وبازهم  اومد کنارم  ایستاد من تعجب کردم با خودم ازش بپرسم شاید مستحق(گدا) باشد یا چیزی میخواهد و کسی را گم کرده یا مرا شناخته گفتم ای عزیز شما چیزی میخواهی از من که هرجای  که نشستم اومدی بالای سر من ایستادی وبه  من نگاه میکردی؟ به من گفت ای زایر امام حسین علیه السلام من دارم خدمت میکنم به زوار ازش پرسیدم چه خدمتی که هر جای نشستم اومدی بالای سر من ایستادی گفت من امکانات ندارم تا چیزی برای زایر بخرم


 خدمت من اینه که وایستم بالای سر زایر تا سایه بشم بالای سرش.

 

من تا اینو شنیدم گریه کردم و بغلش کردم وبه او گفتم اجرت با امام حسین علیه السلام


روایت دوم :


جاتون خالی تو راه پیاده روی اربعین

ﺑﻪ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻢ:‌ «ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﺑﭙﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﺜﯿﻒ ﻧﺸﻪ.» ﯾﮏ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻮﺩ. ﭘﻬﻨﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﺳﻂ ﺟﺎﺩﻩ! «ﻻ‌ﺑﺪ ﻣﺎﻝ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﮐﺐ‌ﻫﺎﺱ که ﺑﺎﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺁﻭﺭﺩﻩ.» ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﯽ‌ﭘﺮﯾﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﯾه ﻧﻔﺮ ﺑﺪﻭ ﺑﺪﻭ اوﻣﺪ، ﺩﺳﺘﻤوﻥ ﺭو ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺭﺩﻣوﻥ ﮐﺮﺩ!

ﺗﺎﺯﻩ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ رو  ﺑﺎﺩ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻩ، ﻣﺮﺩ ﻋﺮﺏ ﮐﻔﻨﺶ ﺭو ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﺯﺍﺋﺮﻫﺎﯼ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ (علیه السلام) ﭘﻬﻦ ﮐﺮﺩﻩ بود ...


ای کاش کفنی بودم زیر پای زائرت ای بی کفن