اخلاقی
توصیه های عارف بالله اسماعیل دولابی
زیارتت ، نمازت ، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد ، نماز بعد ، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن .
کار بد، حرف بد ، دعوا وجدال و ... نکن و آن را سالم به بعدی برسان . اگر این کار را بکنی ، دائمی می شود .
دائم در زیارت ونماز وذکر و عبادت خواهی بود.
گذشته که گذشت ونیست ، آینده هم نیامده و نیست .
غصه ها مال گذشته و آینده است . حالا که گذشته و آینده نیست ،پس چه غصه ای ؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد ونه قصه . مرگ را که بپذیری ، همه غم ها و غصه ها می رود و بی اثر می شود.
وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی ، غصه هایت کم می شود .
آمادگی موت خوب است نه زود مردن ! بعد از این آمادگی ، عمر دنیا بسیار پر ارزش خواهد بود.
ذکر موت ، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ .
حضرت امیر (ع) فرمود : یک ساعت دنیا را به همه آخرت نمی دهم . آمادگی باید داشت نه عجله برای مردن.
اگر دقت کنید ، فشار قبر وامثال آن در همین دنیا قابل مشاهده است . مثل بد اخلاق که خود ودیگران را در فشار می گذارد.
هر وقت غصه دار شدید ، برای خودتان وبرای همه مومنین و مومنات از زنده ها ومرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد استغفار کنید.
غصه دار که می شوید گویا بدنتان چین می خورد و استغفار که می کنید ، این چین ها باز می شود.
ما در دنیا و آخرت مهمان خدا هستیم . آداب مهمانی را باید رعایت کرد.