مناسبت ها
بنام خداوند مهرورز
بدرود ای آنکه نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی.
بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی.
بدرود که چه بدی ها با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدرت را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم.
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها.
من نوشت
انگار همین دیروز بود که
رمضان آمد با بوی (ربنا)
و ما کبوترانه تا هوای کویش پر کشیدیم
از دام محبتش دانه برچیدیم
و بر سفره پر برکتش مهمان شدیم !
ساعت های آخر این مهمانی است
و کم کم سفره برچیده می شود
و دلتنگی ما هم افزون !
چون دیگر معلوم نیست
تا رمضان بعد باشیم
و شب قدری را قدر نهیم !
رمضان گذشت
و ما هم گذشتیم
از روزهای تبدار !
از عطش لحظه ها ! و از لمس حرمتها !
شاید این دلتنگی
نشانی است از استوار شدن آشنایی
که هر چه آشنا تر ، جدایی سخت تر !
رمضان گذشت
و فطر پاداش کسانی است
که از خط فاصله ها ترسیدند
و خط ممتد با خدا بودن را برگزیدند !
پس به شکرانه این عید
از خدا بخواهیم
که همیشه روزه بمانیم
روزه چشم و دل و زبان و افکار !