مناسبت ها
سید قدس سره در «اقبال» از کتاب «بشارة المصطفی لشیعة المرتضی» با استناد آن به «حسن بن علی بن فضال» از امام رضا از پدرانش، از امیرالمؤمنین – درود و سلام بر آنان – روایت نموده که که حضرت فرمودند: رسول خدا (ص) روزی برای ما سخنرانی نمود و فرمود:
«مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین شبها و ساعتهای آن بهترین ساعتهاست؛ ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند. نفس کشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در ان عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستحبات است. پس با نیتهایی راست، و دلهایی پاک از خدا بخواهید شما را موفق به روزه آن، و خواندن کتابش نماید. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.
با تشنگی و گرسنگی خود در آن، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را بیاد آورید. به فقیران خود صدقه بدهید؛ بزرگان خود را در آن احترام کنید؛ کوچکترها را مورد رحمت خود قرار دهید و صله رحم بجا آورید. زبانهای خود را حفظ کرده، دیدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، نگهدارید. با یتیمان مردم مهربانی کنید تا با یتیمان شما مهربانی شود. به درگاه خداوند از گناهان خود توبه کنید. هنگام نماز دستهایتان را با دعا بطرف او بلند کنید؛ زیرا این وقت بهترین اوقات است و خداوند در آن هنگام با نظر رحمت به بندگانش نگاه کرده و هنگامی که از او بخواهند و با او مناجات نمایند، جواب آنان را می دهد. و اگر او را صدا بزنند، به آنان لبیک می گوید. و اگر دعا کنند، دعایشان را مستجاب می کند.
مردم! شما زندانی اعمال خود می باشید، با استغفار خود را آزاد کنید. پشتهایتان را از گناه سنگین است با طولانی نمودن سجده های خود آن را سبک نمایید. بدانید خداوند به عزت خود سوگند خورده است که سجده کنندگان و نمازگزاران را عذاب نکند و در روزی که مردم برای پروردگار جهانیان بر می خیزند، آنان را با آتش نترساند.
مناسبت ها
به نام خدای مهرورز
من شنیدم که شما فصل بهاری آقا
به دل خسته ما صبر و قراری آقا
عمر یک سال گذشت و خبری از تو نشد
هوس آمدن این جمعه نداری آقا؟
در هیاهوی شب عید ، تورا گم کردیم
غافل از اینکه شما اصل بهاری آقا
مهدویت
به نام خداوند مهرورز
عارف مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح میکنند:
سوال شد امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟ گفتم غایب؟ کدام غایب؟
بچه
دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است. ما مثل
بچهای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر
از بازاری عبور میکنند.
بچه جلب ویترین مغازهها میشود و دست پدر
را رها میکند و در بازار گم میشود و وقتی متوجه میشود که دیگر پدر را
نمیبیند، گمان میکند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده
است. انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را میگیرند تا آنها را به
سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلائق جلب متاعهای دنیا شدهاند و
دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شدهاند.
امام زمان (عج)
گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشتهایم. امام غایب نیست، تو نمی
بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست
بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا غایب است. تو نمی بینی.
" امام زمان (عج) در کلام اولیای ربانی/مهدی لک علی آبادی"
مناسبت ها
مناسبت ها
چرا نام حضرت مریم(س) در قرآن آمده؛ ولى نام حضرت فاطمه(س) نیامده است؟
حضرت فاطمه(س) و حضرت مریم(س) از بهترین زنان جهان مى باشند. در این باره به چند نکته توجه فرمایید؛
1. صرف آمدن نام اشخاص در قرآن، نشانه فضیلت آنان نیست؛ زیرا در قرآن کریم، نام افراد ستم کار و مشرک مانند: فرعون، ابولهب و... نیز آمده است.
2. گر چه نام حضرت فاطمه(س) در قرآن صریح نیامده، ولى فضیلت ایشان از حضرت مریم(س) بیش تر است. امام صادق(ع) مى فرماید: « ... امّا حضرت مریم(س) بانوى زنان زمان خود بود؛ ولى حضرت فاطمه(س) بانوى همه بانوان جهان از اولین و آخرین است». در قرآن یاد کردن افراد به وسیله آوردن اوصاف ارزش مندشان، مطلوب تر است، از این که به نام از آن شخص تعریف شود.[1]
3. نام اهل بیت پیامبر اکرم(ص) از جمله حضرت فاطمه(س) به جهت مصالحى، به صراحت در قرآن کریم نیامده است. از جمله این که به احتمال قریب به یقین، اگر نام اهل بیت و حضرت فاطمه(س)در قرآن کریم به صراحت مىآمد، نااهلان، قرآن را تحریف کرده و به سبب دشمنى با آن حضرت و همسرش حضرت على(ع) و حذف نام ایشان از قرآن، در قرآن دست مى بردند؛ ولى اگر با ذکر اوصاف گفته شود، دیگر افراد نااهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و حقیقت و شخصیت اهل بیت(ع) نیز براى حقّ جویان روشن مى شود. در قرآن آیاتى درباره اهل بیت(ع) نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است. کسى که به دنبال حقیقت باشد، از هر دو گفتار(صراحت، عدم صراحت) یک مطالب را مى فهمد.[2]
4. برخى آیات و سوره هاى قرآن در شان حضرت زهرا(س) نازل شده است؛ از جمله سوره هایى که در شان ایشان نازل شده، سوره دهر و کوثر است. نزدیک به 30آیه در شان ایشان تإویل شده که برخى از آن ها عبارتند از:
• «انا إنزلنه فى لیله* القدر» قدر/1
• «انا إنزلنه فى لیله مبرکه انا کنا منذرین» دخان/ 3
• آیه مودت: «قل لا إسئلکم علیه إجرا الا الموده فى القربى"شورى/ 23
• آیه تطهیر: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس إهل البیت و یطهرکم تطهیرا» احزاب/ 33
• آیه مباهله: «تعالوا ندع إبنإنا و إبنإکم و نسإنا و نسإکم و إنفسنا و إنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکذبین» آل عمران/ 61
* مراد از «لیله»، حضرت فاطمه(س) مى باشد.
پی نوشت :
عرض سلام و شاد باش خدمت همه دوستان گرامی
هر پیام شما پنجره ای است که زیبایی نام مادر
و پاکی بانوی دوعالم فاطمه زهرا (س)
را برایم به تصویر می کشد
سپاس از این رنگین کمان هزار رنگ !
1. ر.ک: محدث بحرانى، تفسیر البرهان، بنیاد بعثت، تهران، ج1، ص618.
2. ر.ک: غایه المرام، باب 59، فصل دوم، ص 265.
3.سایت تبیان
من نوشت
آقا جان یابن الحسن ! گفته بودی :
هر جا که روضه عمویم عباس (ع) را بخوانند
سراسیمه خودم را می رسانم.
بی گمان امشب به بالین مادری می آیی
که تا آخرین نفس روضه عباس می خواند !
من نوشت
عید امسال در سایه ای از چادر مشکی پیچیده بود و هر کجا قدم می گذاشتی ، نام فاطمه (س) در میان پرچم های سیاه می درخشید.
مادر نامی بزرگ است .
یعنی ام ، یعنی پایه و ریشه واساس
و فاطمه (س) پایه و اساس همه خوبی هاست .
ریشه همه پاکی هاست.
نهاد تمام فطرت های پاک بشری است .
و بی شک هر نیک نهادی خود را منسوب به او می داند وفرزند او!
مادر کسی است که گوشت و پوست وتمام وجودمان از اوست.
و جسم ناتوان ما را تا توانایی همراهی می کند.
ولی فاطمه (س) شاه بیت غزل (لولاک )* است .
و کسی است که درتمام عمر در مسیر افراط وتفریط ها
روح و جان ما را به منزل تعادل وتکامل می رساند.
فاطمه (س) مادر معنوی همه ماست
ما چگونه فرزندی هستیم ؟
+ بی بی جان ! بی نشان تر از مزار تو احوال فرزندان توست
که نشانی از مادر نبردند
خودت راه هدایت را به ما نشان بده !
++عن اللّه تبارک و تعالی : یا أحمد، لولاک لما خلقتُ الافلاک و لولا علیٌ لما خلقتُک و لو لا فاطمه لما خلقتکما؛ أی احمد، اگر تو نبودی ، افلاک را خلق نمی کردم ، و اگر علی نبود، تورا خلق نمی کردم و اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم "
+++
دفتر غم را که گشودند
آسمان هم گریست
بی ریا و یک باره
باورم نمی شد
بعد از گذر روزها
بازهم در این سرا
قدم بگذارم
نغمه اذان در گوشم بپیچد
و نسیم جان بخش دعوتت
قدمهایم را بنوازد !
پایان همه قصه هایم
به نام رضا (ع) می رسد
تسلیتی به فرزند تسلای دل است
و دعای خیری برای همه دوستان
اجرتان با حضرت زهرا (س)
و عزاداریتان قبول !
نه به خاطر رعیت بهت زده ای که احتمالا تا هفت جد عقب ترش هرگز میزبان هیچ سلطانی نبوده اند و نه به خاطر دختربچه هایی که نگاهی نمی اندازند به ملکه ی دورگه ی نیمه ایرانی نیمه اروپایی که نشانی ست از میل پهلوی ها به هم سطح شدن با غرب. حتی نه به خاطر نگاه نامطمئن شاه و بنده نوازی ملکه. نقطه تمرکز من روی کفش های شاه و ملکه ست. با کفش روی قالی مندرس مرد روستایی نشسته اند. جایی که نماز می خواند. پادشاهی با کفش در خانه رعیتی که بیرون از خانه هم کفش نمی پوشد. پادشاهی که رعیتش را
نمی شناخت. نشناخت!
وبلاگ سنگر باقی مانده
مناسبت ها
اما پشت پرده همه این دستورات باید بدانیم که کلید قلب ها در دست خداست و این خداست که دلها را جهت می دهد.کسی را که دوست داشته باشد محبوب و کسی را که دوست نداشته باشد منفور قرار می دهد.
وخداوند درقران چنین می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا
وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا ؛ به درستی
کسانی که ایمان آورده و کارهای نیکو انجام دهند خداوند آنها را محبوب قرار
می دهد (مریم، آیه 96)
واین همان شاه کلید اصلی است که برای محبوبیت و عزت به آن نیاز داریم تشخیص حق و قبول حق و عمل کردن به حق .
امام حسن عسگری نیز به زیبایی این مطلب را در حدیثی بیان فرمده اند که :
ما تَرَکَ الْحَقَّ عَزیزٌ إِلاّ ذَلَّ، وَلا أَخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إِلاّ عَزَّ.»:
هیچ عزیزى حقّ را رها نکند، مگر آن که ذلیل گردد و هیچ ذلیلى به حقّ عمل نکند، مگر آن که عزیز شود.
http://shia-patogh.blogfa.com