گیک ها پدیده نوین کسب وکار

مالی -اقتصادی

گیک (Geek) به کسی گفته می شود که علاقه ومهارت زیادی در کار با رایانه و فناوریهای جدید داشته باشد.

نیویورک‌‏تایمز مطلب بسیار جالبی از کار این افراد در افزایش بهره‏ وری در فرآیند‏های مختلف شهر نیویورک منتشر کرده است. بسیاری از ایده‌های مطرح شده در این مقاله، می‌توانند در شهرهای بزرگ ایران اجرا شوند.

***

سازمان حفاظت از محیط‌زیست در شهر نیویورک بالاخره تصمیم گرفت تا جلوی رستوران‏هایی را که بر خلاف قانون پسماند روغن خود را در شبکه فاضلاب شهر سرازیر می‌کردند، بگیرد. چراکه به گزارش این سازمان این روغن چسبناک دلیل بیش از نیمی از گرفتگی‏ های لوله‏ های شبکه فاضلاب شهر است. منتها سوال مهم این بود: چگونه رستوران‏های خاطی را پیدا کنیم؟
راه‌حل قدیمی این بود که سازمان حفاظت از محیط زیست بازرسین خود را به صورت اتفاقی به رستوران‌های اطراف محل گرفتگی لوله‌ها بفرستد، به این امید که شاید بخت یارشان باشد و بتوانند مچ یکی از کارکنان خاطی رستوران‌ها را در حال ریختن روغن در فاضلاب و ارتکاب به جرم بگیرند.

اما اکنون، در دفتر سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی استراتژیک شهر، لشکری از گیک‌های مدنی در اتاقک‌های کوچک و

به هم ریخته خود در ساختمان شهرداری مشغول به کارند. این لشکر مشغول زیر و رو کردن داده‌هایی هستند که کمیسیون نظارت بر کسب‌ و کار در اختیار آنها قرار داده است. یکی از وظایف این کمیسیون حصول اطمینان از این موضوع است که همه رستوران‌های شهر از خدمات شرکت‌های مخصوص بازیافت پسماند روغن استفاده می‌کنند.

با کمی محاسبات ساده و مقایسه موقعیت جغرافیایی رستوران‌هایی که از خدمات شرکت‌های یازیافت پسماند روغن استفاده نمی‌کردند با مختصات محل گرفتگی لوله‌های فاضلاب، این گروه داده‌پرداز لیستی از رستوران‌هایی که با احتمال بالا خطاکار بودند را تهیه کرد. نتیجه: بیش از ۹۵ درصد رستوران‌هایی که از طریق داده کاوی به عنوان مظنون معرفی شده بودند، واقعا خطاکار بودند و مشکل گرفتگی لوله‌ها ناشی از دفع غیرقانونی روغن در فاضلاب شهر فقط با استفاده از داده‌هایی که در دسترس عموم بودند و حل شد.
داده، یا به قول تحلیلگران کمی، داده‌های بزرگ [Big Data]، دقیقا‌‌ همان چیزی است که شرکت‌های تحلیلگر به دنبال آن بودند. این شرکت‌ها به خوبی درک کرده‌اند که پاسخ بسیاری از مشکلات بزرگ آنان، در داده‌های پردازش نشده‌ای نهفته است که مدت‌ها در شبکه‌های سازمان دست نخورده باقیمانده است. به عنوان مثال، کمپانی گوگل چند سال پیش، با پردازش بیش از ۵۰ میلیون از پرکاربرد‌ترین عباراتی که آمریکاییان در اینترنت جست‌وجو کرده بودند و مقایسه آن با آمار دولتی بهداشت، سعی داشت که محل بعدی رخداد اپیدمی ویروس آنفلوآنزای H۱N۱ را پیش‌بینی کند.
شهرداری، این روش تحلیلی جدید را به ساختار فوق العاده بزرگ و پیچیده نیویورک آورده است. با هزینه‌اندکی در حدود ۱ میلیون دلار، در زمانی که کاهش هزینه‌ها در همه ساختارهای دولتی آمریکا اجتناب ناپذیر شده و افزایش بهره وری بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. شهرداری نیویورک، با استفاده از قدرت کامپیوتر‌ها و خلاقیت این لشکر گیک‌ها توانسته است ضریب موفقیت در کشف مغازه‌هایی که سیگار قاچاق می‌فروشند را دوبرابر کند، سرعت تمیز کردن خیابان‌ها از درخت‌هایی که در اثر طوفان سندی شکسته شده بودند را افزایش دهد و به ممیزان و به کار‌شناسان ساختمان [مترجم: کسانی هستند که هنگام فروش خانه و برخی اوقات اجاره، سلامت آن را برای خریدار یا مستاجر کنترل می‌کنند] با شناسایی ساختمان‏هایی که احتمال وقوع آتش‏ سوزی در آنها بیشتر است، در بهینه کردن کارشان کمک کند.
مایکل فلاورز، سرپرست این گروه می‌گوید: «به نظرم بیراه نیست اگر ما را آچار فرانسه و حلال مشکلات بنامید، کاری که ما انجام می‌دهیم، این است که حجم عظیمی از داده‌ها را پردازش می‌کنیم و با استفاده از آن راه‌‌هایی برای انجام فرآیندهای مختلف با بهره‌وری بالا‌تر ارائه می‌دهیم.»
او در این مورد می‌گوید: «ما بالاخره متوجه شدیم که داده‌هایی که در اختیار داریم، ارزش فوق‌العاده‌ای دارد. ما داده‌های خود را برای بررسی دلایل آنچه قبلا رخ داده است تحلیل کرده بودیم و نتایج خوبی گرفته بودیم، به همین دلیل بود که تصمیم گرفتیم از این داده‌ها برای پیش‌بینی آینده استفاده کنیم و سعی کنیم بفهمیم که چه اتفاقی قرار است در آینده بیفتد.»
دو هفته پیش، این تیم مشغول کار روی پروژه «بهینه سازی فرآیند واکنش به بلایای طبیعی» مثل طوفان سندی بود. افراد این پروژه مشغول بررسی داده‌های جمع‌آوری شده از سازمان آب، برق و گاز نیویورک و تطابق آن با دیگر داده‌های شهری هستند تا بتوانند روشی به منظور تشخیص فوری قطع آب، برق و گاز در ساختمان‌های شهر نیویورک ابداع کنند.
آنچه که شهر نیویورک از ۸ میلیون ساکنانش می‌داند، به طرز گیج‌کننده‌ای زیاد است. در پایگاه‌های داده این شهر اطلاعات مربوط به تمام سیستم‌های گرمایشی و حتی آب‏پاش‌های ساختمان‌ها، وضعیت مالیاتی آنها، تعداد سکته‌های قلبی و حوادث آتش سوزی که در هر ساختمان اتفاق افتاده است و اینکه آیا ساکنین آنها شکایتی از سر و صدای عملیات ساختمانی از همسایه‌های خود داشته‌اند، وجود دارد.
علاوه بر این، داده‌های دیگری در مواردی همچون عادات رفت و آمد شهروندان، نمره امتحان‌های فرزندان آنها در مدرسه و کسب‌وکار آنها جمع آوری شده است.
اگر یک پارکومتر در روبه‌روی یک آپارتمان خاص وجود داشته باشد، شهرداری نیویورک دقیقا می‌داند که در هر روز خاص چند اتومبیل جلوی آن پارک شده است.علاوه بر این، تعداد و معادل دلاری برگ جریمه‌هایی که در آن محل صادر شده است و همچنین هویت افرادی که آن جریمه‌ها را دریافت کرده‌اند برای شهرداری نیویورک مشخص است. آقای فلاورز می‌گوید که ارتباط عمیق و پیچیده‌ای بین دولت و شهروندان نیویورک وجود دارد. این ارتباط درون حجم عظیمی از داده مخفی شده است.
در هر روز، چیزی در حدود یک ترابایت داده خام در دفتر کار لشکر گیک‌ها پردازش می‌شود. اولین مرحله از این پردازش، تبدیل این داده‌ها به شکلی قابل فهم است، به بیان دیگر، این گروه باید این حجم داده‌ها را به زبانی قابل فهم برای دستگاه عریض و طویل اداری شهرداری نیویورک ارائه دهند. آقای فین بلت در این مورد می‌گوید: داده‌ها برای شما داستان مهیجی تعریف خواهند کرد، به شرطی که بتوانید آن را ترغیب به سخن گفتن کنید.
* (riskpersia.com)

 
مترجم: نیام یراقی*
منبع: نیویورک تایمز

نقل از دنیای اقتصاد