مدیریت مهدوی زمان !

مهدویت

حرف از انتظار و ظهور که می شود ، قلبهایمان می تپد و عاشقانه هایمان گل می کند !

دلمان پر می زند که زودتر ساعت فراق به سر آید و چشممان به دیدار مه  رویش  روشن شود !

راهی طولانی از اعماق تاریخ تا کنون برای رسیدن سر کویش طی کردیم و حال چند قدمی بیش نمانده !

وجود آن یگانه روزگار را هیچ حجب وفاصله ای نیست و این فاصله ها را  ما می سازیم با غفلت هایمان ، با گناهمان و با دوریمان!

پس لاجرم  فاصله ها را هم ما باید کم کنیم  با قدم هایی که هر روز به سوی ظهور مولایمان بر می داریم !

با لحظه هایی که می توانیم بهتر و بیشتر از آن استفاده کنیم در جهت رشدمان ، عبادتمان ،  ثبت همدلی ها و آفریدن

دوستی ها با مدیریت مهدوی زمان !

بحث مدیریت زمان هم در قرآن وهم در کلام امامان معصوم ما مورد تاکید و سفارش است که متاسفانه در جهان غرب که این بحث ریشه دینی و الهی ندارد و  توسط اندیشمندان و روان شناسان ( انسان های معمولی ) ارائه شده بسیار بهتر وبیشتر از کشورهای اسلامی مورد توجه و عمل قرار گرفته و اثرات مثبت آن در آنجا بیشتر آشکار است.

امید که این مقاله در راستای مدیریت زمان راه گشا باشد و حضور سازنده شما دوستان گرامی این بحث را به نتیجه خوبی برساند.

  

قرآن هدف خلقت ما را بندگی بیان کرده است؛ بنابراین در همه شئوون زندگی؛ گفتار، پندار و رفتارهای فردی، اجتماعی، معاشرتی، سیاسی، اقتصادی، تفریحی باید رضایت خدا، محور کارهای ما قرار گیرد. امام کاظم (ع) مى فرمایند: تلاش کنید که زمانتان را چهار قسمت کنید:.

.1بخشی براى مناجات با پروردگار،2.ساعاتى براى امر معاش، 3 . قسمتی براى معاشرت با برادران راستگویى که عیوبتان را به شما مى شناسانند و در باطن خالصانه دوست شمایند، 4. زمانی را نیز براى لذات حلالتان در نظر بگیرید و به واسطه این ساعت چهارم (لذات حلال) است که قادر به انجام سه ساعت دیگر هستید. [1]

همه این چهار قسمت براساس هدف خلقت، باید در مسیر عبادت و بندگی خدا باشد؛ بنابراین بندگی خدا دو گونه است بندگی خاص که به شکل نماز و روزه و..است و بندگی عام که در کار، معاشرت و تفریح است یعنی این سه هم سوی با هدف کلی خلقت یعنی بندگی خدا باید باشد.

مراحل خودتربیتی [2]

از دقیق‌ترین راه برای خودسازی و تقویت قدرت اراده و اجرایی کردن برنامه‌های زندگی است. این برنامه با دقیق‌ترین برنامه هایی که روان شناسان برای کنترل خود و تقویت اراده داده‌اند همخوانی دارد و شامل مراحل زیر است:

1- مشارطه: از اول صبح با خود یا فرد محترم و مورد قبولی، عهد (کتبی یا شفاهی) می‌کند که کاری را انجام دهد یا ترک کند.

2- مراقبه: در طول روز بر حسن اجرای شرط و پیمان خود مراقبت دارد.

3- محاسبه: شب حساب و کتاب می‌کند که چقدر موفق بوده و چقدر در برنامه کاهلی داشته است

4- معاتبه: اگر موفق بوده خود را تشویق کلامی و اگرناموفق بوده خود را تنبیه و سرزنش کلامی می‌کند

5- معاقبه: مرحله‌ای شدیدتر از معاتبه و سرزنش است در رفتار خود را تشویق یا تنبیه ( انفاق، روزه، و..) می‌کند. [3]

به یاد داشته باشید:

- در جدول الگوی دینی مدیریت زمان براساس تقسیم ساعات به چهار قسمت و الگوی 5 مرحله‌ای خودسازی و برنامه هفته حرکت می کنیم.

در صورت موفق بودن به خود نمره مثبت (پاداش مانند خرید عطر برای خود یا تماس به دوست صمیمی و..) در صورت سستی و اهمال کاری به خود نمره منفی (جریمه مانند انفاق، شستن ظروف و..) بدهید.

آیت الله بروجردی عهد کرده بود اگر بی جهت تندی کند و عصبانی شود یک سال روزه بگیرید و شهید رجایی عهد کرده بودند اگر نماز اول وقتش ترکش شود، فردای آن روز را روزه بگیرد.

در حدیث تقسیم شبانه روز به چهار قسمت به معنی چهار قسمت مساوی ( 4 تا 6 ساعت) نیست.

- براساس روایات و توصیه های پزشکان به 7-8 ساعت خواب در شبانه روز نیاز داریم و بهتر است شب زودتر بخوابیم تا سحر خیز، کامروا و بانشاط باشیم.

- برنامه مکتوب به دلیل عینی بودن و درگیر شدن بخش خاکستری مغز مفیدتر از برنامه ذهنی است.

- براساس این چهار ساعت، هر فردی می تواند در زندگی برای خود، برنامه فردی متعادل تنظیم کند. یعنی زمانی عبادت فردی کند، به کار شخصی خود برسد، با دوستان خود باشد و در آخر و ورزش، تفریح مورد علاقه خود را بپردازد.

- در عبادات نباید مستحبات را بر خود تحمیل کرد چون این کار به اصل واجبات نیز ضرر می زند و نشاط را می گیرد ولی باید مراقب وسوسه های شیطان هم باشیم تا با وسوسه، همیشه احساس بی حالی نکنیم و از مستحبات در حد نشاط بی بهره نشویم. [4]

- عبادت ده جز دارد، نه قسمت آن تلاش برای کسب رزق حلال است. علامه جعفری می گوید اسلام آن قدر به کار سفارش کرده است که می توان گفت اسلام دین تلاش و کار است. ویکتور فرانکل نویسنده کتاب انسان در جستجوی معنا اعتقاد دارد که کار خلاقانه از مهم ترین عوامل معنابخش به زندگی است.

- تفریح به موقع مانند روغن ماشین است؛ اگر بدون روغن با ماشین سفر برویم موتور آسیب می بیند ما هم اگر به موقع استراحت و تفریح نکنیم آسیب می بینیم. طلاب می گویند: «هر که شود تعطیل او تحصیل، شود تحصیل او تعطیل.»

- احساس گناه در هنگام تفریح به موقع و متناسب به دلیل احساس عقب افتادن از کار یا احساس گناه از لذت بردن در حالی که مثلا مادر یا برادر در گرفتاری است، باوری سمّی است که باید از بین برود. بله به موقع برای آن‌ها هم برنامه خاص خودشان را خواهید داشت.

- آیت الله بهجت به زود خوابیدن و سحر خیزی سفارش می کردند و می گفتند باید قسمتی از برنامه شبانه روزی شما اختصاص به خانواده باشد روی همین اصل به شوخی به طلاب می فرمودند: بعد از تلاش روزانه وقتی به خانه بر می گردید کتاب های تان را پشت در بگذارید (کنایه نکشیدن کار به امور خانواده و اهل عیال)  ولی مراقب باشید دزدی کتاب هایتان را نبرد. [5]

منابع :

1.«اجْتَهِدُوا فِی أَنْ یَکُونَ زَمَانُکُمْ أَرْبَعَ سَاعَات»؛‏ 1. سَاعَه لِمُنَاجَاةِ اللَّهِ :2. وَ سَاعَه لِأَمْرِ الْمَعَاشِ: 3. وَ سَاعَه لِمُعَاشَرَةِ الْإِخْوَانِ وَالثِّقَاتِ الَّذِینَ یُعَرِّفُونَکُمْ عُیُوبَکُمْ وَ یُخْلِصُونَ لَکُمْ فِی الْبَاطِنِ:4. وَ سَاعَه تَخْلُونَ فِیهَا لِلَذَّاتِکُمْ فِی غَیْرِ مُحَرَّمٍ وَ بِهَذِهِ السَّاعَةِ تَقْدِرُونَ عَلَى الثَّلَاثِ سَاعَات‏:تحف العقول، ص 409.بحارالأنوار، نیز رک: جلد 75، ص346.

2. مرابطه

3 . مرتضی مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص 370، مسعود آذربایجانی، اخلاق اسلامی، ص223 و 224.

4. علی ـ علیه السّلام ـ می فرماید: «لا قُربَه بِالنَوافِلِ اِذا اَضرَّتْ بِالْفَرائِضِ» نوافل (مستحبات) اگر به واجبات ضرر برسانندموجب تقرب به درگاه خدای تعالی نخواهند بود. نهج البلاغه، حکمت 30.

5. ماهنامه فرهنگی اجتماعی و آموزشی قدر، محمدحسین قدیری، ش59، 1391.