عید مبعث مبارک !

مناسبت ها

گوشه اى ازاخلاق عظیم پیامبر گرامى اسلام صلى الله و علیه و آله

روزهایى بس شیرین و به  یاد ماندنى و تاریخ ساز پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله را نمى توان با الفاظ و سخنان ناقص انسانهاى ناقص  توصیف و تعریف کرد.
آن حضرت هرگز در این واژه ها نمى گنجد و فراتر از آن است. انسان  کاملى که تمام افلاک و موجودات را خدا به خاطر او آفرید واگر ایشان نبودند، هیچ چیز نبود. «لولاک لما خلقت الافلاک» و الا انسانى که تا قاب قوسین أو أدنى بالا رفت و به جایى رسید که  جبرئیل آن ملک مقرب و واسطه وحى الهى به آنجا هرگز نرسد و با صراحت  به او عرض کرد: اگر یک مو بالاتر روم به نور تجلى  بسوزد پرم. ولى رسول الله رفت و به جایى رفت که نه در خرد آید و نه بر ورق نگاشته شود و نه حتى در وهم وخیال! اوست کسى که  خدایش درباره  اش فرمود: «و انک لعلى خلق عظیم» پس مابه جاى  اینکه حرفى بزنیم که نه آغازش و نه انجامش ما را به جایى  مى رساند چرا که جز خدایش و برادرش کسى او را نخواهد شناخت  «یا على ما عرف الله الا انا و انت و ما عرفنى الا الله وانت و ما عرفک الا الله و انا» پس روا است که لب فرو بندیم وسخن کمتر گوئیم.
بیائیم در این سخن ربانى که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله را داراى منشى سترگ واخلاقى عظیم معرفى مى کند بیاندیشیم و از زبان روایت نمى از این  اقیانوس پرفیض برگیریم، و ازرسول الله الگوى زندگى بگیریم که قرآن فرمود: «و لکم فى رسول الله اسوه حسنه».

جمله  هایى کوتاه در منش و روش زندگى حضرت بیان مى شود که هم  برکت است و پر مایه برکتى است و هم برنامه به زیستى وخدا پسندانه:

1) آن قدر حضرت متواضع و فروتن بودند که متن روایت او را«خاضع الطرف» مى نامد یعنى به زمین نگاه مى کردند و سر را کمتر بالا مى بردند، این چنین با وقار و متین... با ادب و فروتن. چنان  در برابر خالقش خاضع و خاشع بود که بیشتر سرفرود مى آوردند و کمتر سر را بلند مى کردند چرا که خدا را حاضر و ناظر مى دیدند و لحظه  اى  بلکه کمتر از لحظه  اى هم از یاد و ذکر خدا غافل نبودند.