تله جذابیت

من نوشت 

دیر زمانی است که حس نوشتن نیست و لی بعضی  وقتها  ثانیه ها و لحظه ها تو را به سمت یک نقطه عطف می برند ٬طوریکه احساسات و معقولات و هرچه در وجودت هست تکان می خورد و تو را  در این بی تفاوتی روزگار به عکس العملی وامی دارد .

زندگی مثل یک قطار شهر بازی که گاهی آن چنان سراشیبی تندی دارد که دلت کف پایت می زند و گاه آن چنان صعودی که دلهره لحظه بعد آرامت نمی گذارد .

چرا می نویسم ؟آن هم این موضوع ؟آن هم این جا ؟

باید بنویسم ! از این موضوع و همین جا !

شاید .....

شاید یک روز بدست کسی رسید که نیازمند  این کلمات است .شاید ...

آسیب های فضای مجازی

من نوشت

با سلام وسپاس از تمام دوستانی که همیشه مطالب مرا همراهی می کنند و مخصوصا در پست (عفاف وحجاب) زحمت کشیدند و نظرات سازنده خود را بیان کردند.

تمام کامنتها برایم ارزشمند ومحترم است فقط در جواب بعضی، مسائلی به ذهنم می رسد که می نویسم.

روزه داری و عبادت در این روزهای گرم را خدا قوت می گویم و هم چنین تبریک ویژه بمناسبت میلاد مولایمان امام حسن (ع) که میلاد کریم اهل بیت (ع) در ماه رحمت خدا یکی از حسن تصادف های روزگار است و بهانه ای است برای عنایت بیشتر خدای مهربان به ما !

چند نکته در مورد آسیب فضای مجازی به ذهنم رسید که دیدم حیف است در تکمیل بحث آورده نشود :

اینترنت یک ابزار در دست ماست و نحوه استفاده ماست که می تواند خیر و شر آن را رقم بزند.

شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک ، گوگل پلاس ، تویتر و...امکان ارتباط گسترده و انتقال حجم زیاد اطلاعات را در زمان کوتاه به ما می دهند ولی در عین حال بیشتر ابزار خودنمایی و دوست یابی عده ای شده است که با پوششهای نامناسب عکس می گذارند و عده ای که حرفهای بدتر از آن در زیرش به عنوان تایید می گذارند .

ضعف الطالب والمطلوب (هم این طلب کنندگان ناتوان هستند وهم آن مطلوب ) سوره حج  آیه 73

اتاقهای گفتگو که می تواند عده زیادی از قشر تحصیل کرده وصاحب اندیشه رابا امکان گفتگوی سازنده  بهم  پیوند دهد (چیزی که در عالم واقع جایی برای آن نیست که قابل استفاده برای عموم باشد ) تا سطح چت روم های معمولی می تواند تنزل پیدا کند که در عمومی آن حرفهای مبتذل و بی ارزش و در خصوصی هم حرفهایی که از شرم سرخ

می شوی . چرا؟

چون در عالم واقع روابط آدمها مطابق شخصیت و فرهنگ وعلایق آنها در فضای محدود ی که شامل اعضای خانواده و فامیل و دوست وهمکار و... شکل می گیرد ولی در فضای مجازی این تقسیم بندی ها رعایت نمی شود و هرکس با هر فرهنگ وسن و تحصیلات با دیگران مساوی است آن هم در داشتن یک اسم مجازی !

گروههای اینترنتی به اعضای خود امکان استفاده از مطالب متنوع علمی و اجتماعی و دینی و...و ارسال و مشارکت در پست ها را می دهند ولی

اولا: اغلب برارسال های کاربران کنترل کمی صورت می گیرد و براحتی هر کس می تواند فضای گروه را مسموم کند.

دوم: هدف اصلی بالا بردن آمار بازدید کننده و تبلیغ وفروش محصولاتشان است تا کار فرهنگی .

سوم :بیشتر به پاتوقی برای شوخی وارتباطهای بی هدف کاربران تحت عنوان پیامهایی که در صفحات خصوصی هم 

می گذارند شده این موضوع را می توانید بامراجعه به این گروها چک کنید که بالاتری بازدید مربوط به مطالب سرگرمی وطنز وعاشقانه است.

البته در گروههای مذهبی کنترل بیشتری صورت می گیرد و این عوارض کم تر است ولی صفر نیست.

وبلاگها هم یکی از ابزارهای مجازی برای انتشار عقاید شخصی و علایق از طریق نوشته ، عکس و موسیقی است .

استفاده بد از وبلاگها 2 نوع است :

1- محتوای وبلاگ که می تواند در حد هرزنامه های اینترنتی و عکسها و موسیقی های  بی ارزش  پایین بیاید.

2-قسمت نظرات :

 در قسمت نظرات واقعا بعضی کامنت ها باعث تاسف است . نمی دانم از کی مد شد که به نامحرم بگوییم (تو) وندیده ونشناخته برایش کامنتهای احساسی بگذاریم و یا شوخی کنیم؟

شاید چون رابطه ما با یک کاربر مجازی دیگر در هیچ یک از نقشهای تعریف شده جامعه نمی گنجد .نه همکار ، نه همکلاس ، نه فامیل و همسایه ، نه خریدار وفروشنده ! هیچکدام ! ما تعریف یک واژه جدیدیم ، همفکر !( در محدوده وسیع از فکرهای بد وپرت وپلا تا فکرهای خوب و اندیشه های زیبا )

حالا با این (هم فکر) می توانیم محترمانه صحبت کنیم ، اندیشه هایمان را آزادانه بگوییم و بحث کنیم و از کشف معنای تازه در زندگی لذت ببریم .به شرط اینکه در کلام مثل دنیای واقعی حریم ها را رعایت کنیم و از حرفهای احساسی بپرهیزیم . که در این صورت ذره ذره به کام خود شرنگی ریختیم که نتجه اش فقط و فقط تباهی فکر و روان ماست.

و سخن آخر این کلام نورانی امام علی (ع) که می فرمایند:

أعینونی بورع و اجتهاد و عفّة و سداد

مرا به اجتناب از آنچه حرام است وبه کوشش در فرائض و واجبات الهى و به کفّ نفس از حاجت و تملّق از اهل دنیا و  به سعى در آنچه راه صحیح و درست است یارى کنید.